Адамланы кёллерин жарытханла

Насыпха,  жер башында огъурлу адамла асламдыла,  аладан бирлери жандауурлукъ ишле  бла кюрешедиле. Сёз ючюн, Кисловодск шахарда Текуланы Хасан бла Светлана  кеслерини тюкенчиклеринде  хакъсыз ашхана  ачхандыла. Битеу юйсюзле, ишсизле, ачдан къыйналгъанла биледиле бу юйню. Мында хар шабат кюн элли адам ауузланадыла.  

– Байрым кюн этден  ашларыма керекли затланы хазырлайма, шабат кюн а сегизни жарымында столовабызгъа келеме, къазауат этип, азыкъла этеме. Сагъат онекиге тылпыулары да чыгъа, жылы ашларымы хар сюйгеннге табакълагъа салып, къуюп башлайма, – дейди Светлана. – Бир келгеннге да: «Не болгъанды санга? Башынгы нек кечиндиралмайса?» – деп сормайма. Атларын окъуна билмейме. Келген эсе – ачды. Мен алагъа соруула берип, жюреклерин чанчытхандан не хайыр? Къолумдан келгенича болушама. Кёзлери жарыйдыла.

Светлананы бла Хасанны юслеринден газетледе жазадыла, телевиденияда бериуле боладыла, поэтле назмула окъуна жазадыла. Не букъдурур кереклиси барды, бир-бир пенсиячыланы ахчалары коммунал тёлеуледен сора жаланда дарманлагъа жетип къалады. Уллу тюкенледе ишлегенле айтадыла:  жаланда  ётмек бла сют, айран, картоф алгъан ыннала бла аппала аз тюйюлдюле. Ала кёгетлени, этни жылла бла кёрмейдиле. Текуланы Хасан бла Светлана уа алагъа эт ашла хазырлайдыла. Бир айгъа тёрт шабат кюнде  сюйгенлерича татыулу азыкъла ашасала, ол да игиди. 

Светланагъа  элли  юч жыл болады, Хасан бла юйюр къурап жашагъанлы уа отуз жыл толгъанды. Белгородская областьда туугъанды, анда ёсгенди. Алай Хасан бла танышханындан сора, уллу сюймеклигини хайырындан, Кисловодскга кёчгенди. Жаш бла къыз ёсдюргендиле.Сатыу-алыу бла башларын кечиндиргендиле, экиси да бек тири, жигит адамладыла. Бу огъурлу ишни юсюнден эшитгенле кими ахча, кими уа продуктла бла болушадыла. Текулары адамланы жюреклерин жумушагъыракъ этедиле. 

Эки ай мындан алгъа уа Текулары юс кийим да жыйып башлагъандыла. «Не затдан башланнганды бу ишибиз, билемисиз? Бир ынначыкъны юйю кюеди да, юсюне киерге абериси болмай къалады. Битеу Кисловодск жыйгъан эди анга кийимле. Ынначыгъ а: «Манга быллай бир зат керекмейди», – деп, бизге берген эди кийимлени». Биягъы Текуланы тюкенлерини бир мюйюшю кийимледен толады. Энди Кисловодскда биледиле: Текуланы Хасанны бла Светлананы кийимлери болмагъанлагъа болушургъа къолларындан келликди. Бу эки адамгъа битеу шахар ийнанады, ышанады, адамла келип, жюрек ыразылыкъларын билдиредиле.

 Не сейир, Текулагъа ашлары, кийимлери  жетишгенле да келедиле…бетден бетге бир ушакъ этерге. Жер башында адам жарлылыкъдан уллу къыйынлыкъ жокъду. Сёлеширге адамлары болмагъанла биледиле – ала керексиз соруула сорлукъ тюйюлдюле. Экиси да  ариу сёзлерин къызгъанмайдыла, хар бир ачлыкъдан  неда жангызлыкъдан къыйналгъанланы кёллендиредиле. Бу юйге келген насыпсызла ийнанадыла битеу къыйынлыкълары да бошалып, жууукъ заманда башха жашаугъа чыгъарыкъбыз деп. Светлана бла Хасанча адамла бар къадарда, дуния да жарыгъыракъ кёрюнеди.