Маданият

Бу тынчлыкъсыз заманда, тыш къыраллагъа, Россейге окъургъа, ишлерге кетген жаш тёлюбюз,  башхалагъа жангылмай, ёз халкъыбыздан жашау нёгер табып, тойларын этгенлерине къууанырчады. 

Халкъ жырлада бизни миллет эсибиз сакъланады. Адам уллу жашап келген мингле бла саналгъан заманда ёмюрлюк болгъан затла – адамлыкъ, кертичилик, хатерлик, сюймеклик, ийнаныу…– аланы бизге жууукъ этедиле. Ала миллет ауузунда сыйдамланнган жырлагъа киргенлери уа бизни къарт ата-бабаларыбызны терен акъыллары, жютю кёзлери, жюрек сезимлери болгъанына шагъатлыкъ этедиле. Ёмюрле тюрленселе да, миллет къурагъан жырла бийик даражалы болуп тургъанларына къайтып тюшюнесе.

Тауда жашау этген не къыйын эсе да, таулула жашауларын бек тап къурай билгендиле. 

Хучиналаны Юсюпню жашы Ануар арабыздан кетгенли бир ненча жыл озгъанлыкъгъа, ол бизни эсибиздеди, аны юсюнден газетни редакциясында терк-терк сагъына туруучубуз. Бу интервью да 2011 жылда Беппайланы Муталип аны бла бардыргъан ушакъдан къуралгъан эди. Аны бюгюн эсгериу халда басмалайбыз, огъурлу таматабызны, нёгерибизни хурметине жоралап. Белгилисича, Хучина улуну чыгъармачылыгъында баш китабы уа «Сюргюнню бушуу дастаныды». Ол, кертисин айтханда, кёчгюнчюлюкню, къыйын кюнлерибизни энциклопедиясыды. Аны сагъыннганыбызны магъанасы бу ушакъда сюргюнню темасы да кётюрюлгени ючюндю.

Миллетибизни бек фахмулу, уллу поэтлеринден бири, Урунууну Къызыл Байрагъы, Къызыл Жулдуз орденлени иеси, КъМР-ни халкъ поэти Отарланы Сарымырзаны жашы Керимни аты малкъар халкъны адабият хазнасында энчи тёр жерде сакъланады.

Бу кюнледе Москвада Россейни Правительствосуну финансла университетини жыйылыула бардырылыучу залында къууанчлы иш болгъанды

Бир жол  къолдан усталаны  кёрмючлерине  къарай келип, бир сейирлик ишленнген  гинжилени кёреме. 

Бу кюнледе поэт, прозачы, КъМР-ни маданиятыны сыйлы ишчиси Губжоков Лиуан Мухамедович туугъанлы 85 жыл толлукъ эди.

Оюлгъан хунала, юй тюпле, айланч-къыланч орамларын чырпыла, юлкюле, шинжиле басып. Тюп болгъан эл. Алгъын а къаллай жашау бар эди мында! Ныгъышда акъсакъалла лахор эте, жашла тери ийлей, сабийле уа ашыкъ ойнай, тутуша. Бирлери уа, чыбыкъ атларына да минип, желчик бла эрише. Ол а аладан къача, хунадан-хунагъа секире. Бирде уа, хайнухча бурула, шайтан желчик сыфат ала. Нечик зауукълу эди заман!

Масхара

 Бизни Шохай деп бир шагъырейибиз барды. Бизни десем да, аны кёпле таныйдыла. Алай аны керти сырын, къылыгъын а хазна адам билмейди. Ол сёзюнде турмагьан, экибетлиди. Мен сизни аны бла шагъырей этейим.