Ананы сюймеклиги

Сен сабий жатхан бешикни къатына келип, энишге ийилесе. Ол заманда жюрегинг къууанып, насыпдан толаса. Бу сейирлик  сезим къайдан жаратыла болур деригинг окъуна келеди. Сора  сагъышларынгы, жюрек талпыныуунгу аламатлыгъы – сени къанынгдан жаратылгъан бу гитче жанчыкъ насыплы, огъурлу адам болуп ёсерин сюйгенинги ангылайса. Аны ючюн а сен, ана, къолунгдан келгенни аярыкъ тюйюлсе. Болсада алай болур ючюн, не кереклигин хар заманда да билалмайса.

Аны кюн сайын да бир биригизни къатыгъызда турсагъыз ангыларса. Алай бек башы уа – экигизни да арагъызда ангылаулукъ, ышаныулукъ, сюймеклик болсала, сени къолунгдан келмезлик жокъду. Къайтарып айтама, жаланда адеплик,  огъурлулукъ, жылыу болгъан юйюрде ёсерикди адамлыгъы болгъан аламат сабий.

Аллай онг тапхан да къыйынды. Бютюнда бюгюн, экономика къытлыкъда, Интернетде, телевиденияда былхымсыз затланы кёргюзте тургъан заманда. Бусагъатда кёп юйюрлени къолайлары тиширыуну боюнундады. Олду сабийи тенглерини къатында аладан осал кёрюнмезча, аш-суу, кийим да мадарыргъа кюрешген. Шёндюгю жашауда алайсыз хазна болсун. Ол  себепден аны жашына, къызына эс бурургъа заманы къалмайды. Кёп анала сабийлерине китап окъуялмайдыла, жюрек сёзлерин айталмайдыла, театрлагъа, музейлеге, концертлеге, солуу паркга бирге баралмайдыла.

-Не затны юсюнден айтаса сен,- дегенди алгъаракъда манга бир къоншум. -Бирге олтуруп китап окъургъа заман, къарыу да къайда?

Керти да къайда? Баш иеси ишлеген завод жабылгъанды. Кесини да шарт жумушу жокъ. Юч сабийни не бла кечиндиргин? Амалсыздан, сатаргъа тортла этеди. Кече ала бла кюрешип, кюндюз а – базаргъа. Сора сабийлеге къачан жомакъ айтсын? Тортланы базаргъа элтип баргъанда неда ушхууурну кезиуюнде жашынга бир-эки сёз айтыргъа анасына онг табылса  игиди. Ала да мектепде къалайса, дерслеринги этгенмисе… деген соруула. Андан сора уа не?

Сёзсюз, тынч тюйюлдю. Болсада бу тиширыуну сабырлыгъы, терен акъыллылыгъы не къыйынлыкъны да хорларгъа болушады. Ол аны огъурсуз, кереклиге, керексизге да къычырыкъчы этмейди. Барын да бирикдирип, заманнга кёре жашаргъа юйретеди.

Юйюрде болгъан жарашыулукъ,  бир бирни ангылаулукъ да  аны жюрек халаллыгъындандыла, сабырлыгъындандыла. Уллу тёзюмлюгю болгъан, не заманда да кесин бошламагъан,  арып-талып турса да, къашларын тюймеген, бетинден ышарыуу кетмеген,  аны ол халындан, адамлыкъ ышанларындан ишсиз къалгъан баш иесине, сабийлерине женгиллик келеди, юй жашаулары жарыгъыракъды, къайгъылары чачылады.

Къыйынлыкъла, чырмаула келген, кетген да этедиле. Алай адамла бир бирни ангыламай, араларына сууукълукъ кирсе уа, ол терк унутулуп къалмайды. Жюрекге тюшген жара уа не хазна иги болсун. Алай болмаз ючюн а  кёп керекди: тап жашау болумла, жамауатны арасында кесин жюрюте билиу, бийик культура, дагъыда башхалары. Алай бек башы уа, ким биледи, ананы бла сабийни араларында байламлыкъ юзюлмези болурму.

Адамгъа жашау берген тиширыуну боюнунда келир тёлюлени аллында жууаплылыкъ турады, ол а къаллай боллукъ болур? Ол зат тиширыуну да энчи, магъаналы борчуду. Ол а бек алгъа аны жашагъан къадарында сабийини жюрегине жол таба билиуню дерсине  юйрениудю. Жашны, къызны да халаллыкъгъа, огъурлулукъгъа, къатындагъылагъа иги болургъа юйретирге жаланда ма ол заманда келликди ананы къолундан. Адамлыкъ шарт а къаллай бир иги, багъалы да болгъанын кесини юлгюсюнде кёргюзтюрге керекди.

 Ананы сюймеклиги, юлгюсю уллу кючдю, сабийни жашауунда жолун  жарытып тургъан жулдузду. Ол а не къыйын болумда да игиликге ийнаннганлай турургъа болушады.

Поделиться: