Усталыгъы, халлалыгъы бла да сый тапханды

Терк болушлукъ берген машина, сиренасын да ишлетип, Нальчикни Дубки тийресиндеги сабийле тууучу перенатал араны аллына келип тохтайды. Аны ичинден медсестра,  хылыф тюшюп, саусузланы алыучу бёлюмню эшигин къакъды. Эшикни мычымай ачдыла. Врач, медсестрала, терк  болушлукъ берген машинаны жюрютген жаш да тиширыуну больницагъа кийирдиле.

Документле жарашдыра турур заман  жокъ эди да, аны сабийле тууучу залгъа ётдюрдюле. Ол кюн ишлеген врач – гинеколог Жабелланы Людмила бла акушерка  Биттирланы Фатимат да жаланда бир затны юсюнден сагъыш эте эдиле: сабийни болмаса да, ананы къутхарыуну. Ауурлугъу болгъан тиширыу больницагъа заманында тюшмегенди. Аны ючюн а уллу къоркъуу бар эди.

Врач, акушерка да къолларындан келгенни аямадыла. Сабийни, ананы да къутхардыла…

 Андан бери  талай жыл озгъанды. Ол кюн  туугъан къызчыкъ бюгюнлюкде мектепни да бошап, бийик окъуу юйге да кирип,  экономист усталыкъ алып  чыгъып, жетишимли  ишлеп турады. Биз  айтхан  иш эртте болгъан эсе да, бюгюн да Фатиматны эсинден кетмегенди.

-Ол кюн биз, сабийге боллугъу болгъанды, тиширыуну жашауун сакълайыкъ деп, бир кесек окъуна уллу кёллюлюк этсек эди, къызчыкъны  сау къалмазлыгъына сёз да  жокъ эди,-дейди Фатимат. –Бек  къыйналгъан эдик. Сабий, дуния жарыгъын кёргенлей а, къызчыкъны киндигин кесип, эки сагъатны ичинде битеу керекли затланы хазырлайбыз.

…1984 жылны жаз башы. Медицина училищени бошай тургъан жаш къызчыкъны практикагъа больницагъа жибередиле. Къоллары ишге жарашхан, училищеде алгъан билимин практикада уста хайырланнган къызны кёрген врачла, окъууну бошагъандан сора, ишлерге ары чакъырадыла. Угъай демегенди. Андан бери ол киндиклерин кесген къызчыкъла бла жашчыкъла  уллу къызла, жашла да болгъандыла, кеслери да, анала болуп сабийле ёсдюредиле.

-Бек азындан, жылгъа  400-450 сабийни киндигин кесгенме. Арт жыллада уа бизге келген жаш тиширыуланы, хазна къалмай, барыны да ол жумушларын этгенме десем, ётюрюк болмаз. Эки адамны жашауу къолунгда болса уа, сёзсюз, ол къыйын да, жууаплы да борчду. Баям, аны себепли болур, мен ёлюмге юйреналмайма,-дейди Фатимат.

Мындан онбеш жыл алгъа уа, Жангы жылны кечесинде, больницагъа тиширыу, бир эр киши, къызчыкъ да келип, Фатиматны энишге тюшерин тилейдиле. Аланы ол танымай, артха бурулуп башлагъанлай, тиширыу: «Тохта Аллах ючюн, биз  санга тюберге  келгенбиз. Мен, баш ием, къызыбыз да сени Жангы жыл бла алгъышларгъа  сюебиз. Сен унутхан эсенг да, биз а унутмайбыз ахшылыгъынгы»,-дейдиле, гюллени, башха саугъаларын да бередиле.

Алай келгенле кёпдюле. Жолда, адамла жыйылгъан жерледе сёлешгенле, ахшы иши, адамлыгъы ючюн ыспас этгенле, сау бол дегенле да аз тюйюлдюле.

Кичи эгечи Зухура, акушерканы иши тынч болмагъанын биле тургъанлай, медицина училищени бошап, сабийле тууучу бёлюмде ишлерге ыразылыгъын билдиреди. Фатимат аны къыйналырын сюймей эди. Болсада ол бюгюнлюкде да анда ишлеп турады.

Фатиматны кесини да эки жашы, туудукълары да  бардыла. Ахшы ана, ынна, уста специалист, ишин киши чурум тапмазча тамамлай билген адам.

Ол сабийле тууучу юйде ишлеген жыйырма беш жылны ичинде анга  тырман этген болмагъанды.  Алгъараклада уа аны республиканы Саулукъ сакълау министерствосуну Сыйлы грамотасы бла да саугъалагъандыла. Ол Биттирланы къызны жангыз  даражалы саугъасы да тюйюлдю. Бек  уллу саугъа уа ол киндиклерин  кесген  жюзле бла саналгъан балаладыла.

Холаланы Марзият.
Поделиться: