Карка-Таш бла Кукурт къая

Тауда атсыз таш, агъач да жокъду, дейдиле. Аланы хар бирини бирер тауруху. Къысха хапарыбызда аллай бир ташны  бла къаяны юслеринден айтайыкъ.

Алгъаракълада Огъары Малкъаргъа баргъан эдим. Хасауланы Абдуллах  бла Исхакъ, жер-суу кёргюзтейик деп, мени Чайнашкы сууну жагъасы бла ёрге элтедиле. Жолубуз ёр-сюрен барады. Аллай жерде хар машина да  жюрюялмайды.

Бизни машинабыз «Нивады». Шофёрубуз Хасауланы Омарды. Сынаулу шофёр жолну тик  жерлеринден, чунгурларындан, балчыгъындан да  ётюп барады. Ненча кере келе эсем да тау ауузларына, аланы ариулукъларына сейирим кёпден-кёп бола барады. 

Бийикден бийикге чыгъа барсанг, акъ булутла толкъун-толкъун бола,  желден къача, аллынга келедиле. Алагъа да къарай, элден юч-тёрт къычырым чакълы баргъанлай, жол башчыбыз Абдуллах машинабызны жолну онг жанында жар къатында тохтатады.

Машинадан чыгъып, анга къарайбыз. Кеси артыкъ бийик тюйюлдю. Ташлары кёксюл сыфатлыдыла. «Муну аты Кукурт къаяды, бурун малкъарлыла андан ушкок от этип тургъандыла»,-деп ангылатады Абдуллах.

Къаяны ташы къаты тюйюлдю. Терк  окъуна ууалып къалады. Къурулуш ишлеге жарамайды.Кукуртну юсюнден билгенибизни айта, бираз арлакъ атладыкъ. Алайда сыртны юсюнде бир сотка чакълы тюз жерчик, къалгъаны уа - тик.

 Абдуллах айтханнга кёре, тюз  жерчик ташны башыды. Кесине да Карка -Таш дейдиле. Каркалары Къоспарты элинде жашагъандыла. Аладан бирлери былайда къош тутханды. Ма, алайда деп, къолу бла узатып кёргюзтдю. Ол кёргюзтген жанында бийик ханс ичинде таш къабыргъала эсленедиле.

Сора жаяу жолчукъ бла ташны ал жанына тюшдюк. Узунлугъу жыйырма метрден аз артыгъыракъ, бийиклиги да тогъуз-он метр болур. Ал жаны уа  ташдан гюрен къаланып. Алайы къой орун болгъанды, юч жюзге жууукъ ууакъ аякълы мал эркин сыйыннганды.

Шёндю алайда мал жокъду. Ыстауатны мурса, шинжи басханды. Къош да жокъду. Алай ташны аты  элчилени эслеринде турады.