Ётюрюк тюш

Алим, школдан келе-келгенлей, портфелин да бияры быргъап, жашчыкъла бла топ ойнаргъа ашыкъды.

– Алгъа дерслеринги этип, ойнаргъа андан сора барсанг иги болмазмы эди? – деди анасы.

Алай Алим, ол айтханнга хазна эс да бурмай, чартлап, чыгъып кетди. Кечге дери ойнап, бек арып къайтды. Телевизорну аллында да бир талай заман олтурду. Дерслерин а эсине артда, кеч тюшюрдю. Болсада, асыры арыгъандан бла асыры жукъусу келгенден, аны кёзлери кеслери алларына къысыла башладыла. Китапларын, дефтерлерин да алай турма къоюп: «Охо, тамбла устазым дерслени сормай къояргъа да болур», – деди кеси кесине. Сора жастыкъгъа башы жетер-жетмез тюш кёрдю.

Тюшюнде уа, ариу айта, устаз аны башын сылады:

– Аперим, Алим, сен топ ойнаргъа бек устаса. Жашчыкъланы барын да озаса. Аны ючюн мен санга «беш» салама. Къарайма да, башынгдан эсе, аякъларынг иги ишлейдиле. Ол да, шёухчукъ, аман тюйюлдю.

Билмей тургъанлай, танг бир терк атып къалды. Ашыкъ-бушукъ болуп, эрттенликде классха келгенлей, Алимни ичин къоркъуу алды. Бир кесекден а тюнене берилген дерсни айтыргъа устаз аны чакъырды. Тынгылауну ийип тургъан болмаса, Алим ауузундан бир сёз да чыгъаралмады.

– Биягъы сен дерсинги билмейми келгенсе? Алай эсе, «эки» салама, – деп, жашчыкъгъа устаз эриулю къарады.

Алим, мудах болуп, жерине шош олтурду. «Ётюрюк тюш кёре эдим ол тюш», – деп сагъыш этди.

Алим бюгюн школдан юйге сюймей келеди. Портфели да анга бюгюн башха кюнледен эсе аууруракъды. Ол арбазгъа кире келгенлей, тауукъла, киштик, ит, бузоу, салпыкъулакъ улакъчыкъ да анга кюлгенча кёрюндюле.

Жаланда юй мюйюшюне атылып тургъан къызыл топ кюлмеди. Ол къууанды, ыразы болду аны келгенине. Топну кёргенлей, Алим бютюн мугурайды. Сора, баш тёбен къарап, кеси кесине мурулдады: «Тюнене анакам айтханны этсем, бюгюн башым быллай бедишликгеми къаллыкъ эди? Ол тюшюм а бош, ётюрюк тюш кёре эдим...»                                                          

Текуланы Хауа.
Поделиться: