Насыбына тюбегенди

Хар ким насыбын кесича табады. Ма мени къоншум инженерди. Уллу заводда уруннганды, къырал чачылгъынчы. Артда уа таксиде ишлерге баргъанды, башха амалы болмай. Иги окъуна этгенди. Нек десенг, ахчалы-бохчалы да болгъанды. Бек башы уа – насыбына да тюбегенди!

Жангы жылны кечесинде ишлерге бек сюйюучюдю ол. Адамла къызгъанмай ахча тёлейдиле деп да угъай, арталлыда жут тюйюлдю, аланы къууандырыргъа сюйгенден ансы. Ол кече къоншум Къар Аппаны къызыл тонун кийип, кесине сакъал да тагъып, алай жасалады. Машинасын жылтыратады, герхана жибекле тагъып. Сора, уллу болмаса да, бир саугъа бермей къоймайды ол машинагъа олтургъаннга. Аланы да алдан хазырлайды.

Беш жыл мындан алгъа танышханды юйдегиси бла да, чакъырылгъан жерге баргъанында. Энди ала бирге жюрюйдюле Жангы жылны кечесинде, бийчеси да Къар къызчыкъны кийимлерин кийип. 

Энди уа не болду!..Жангы жылны байрамын сабийликден окъуна бек сюеме. Къууанч да кёп, умут да элпек, саугъа да бар. Терек да салгъанбыз, жасагъанбыз сабийлени анасы бла. Саугъала да алгъанбыз – сабийле Къар Аппадан тилегенлени барын да. Энди къоншу-зат кирсе да, аш къанга тынгылы болсун деп айланабыз, тюкенден тюкеннге кире. Алгъын иги эди: бир тюкенден алып къоя эдинг нени да. Энди уа: «Анда эт иги, бирсинде кёгет аламат…». Адам кёп, сатыу тохтаусуз барады тёгерекде. 

Экибизни да эки къолубузда экишер сумкабыз бла чыгъабыз да ахыр тюкенден, тюз биз да юй таба бурулгъанлай, уллу даууру бла келип, аллыбызны тыяды полиция машина. «Энди уа не болду?!» – деп, бир бирибизге къарап тургъанлай, машинаны эки эшиги бирден ачылып, эгизле кибик, эки полициячы чыгъадыла.

Экиси эки жаныбыздан тохтап, бирча:

– Къол аязларыгъызны ачыгъыз! – деп буюрадыла.
Аллах бирди, къоркъабыз. Жюклерибизни да аякъларыбызгъа тиреп, къолларыбызны жаябыз. 
Жашла олсагъат хуржунларына узалып, къол аязларыбызны кампетден толтуруп:
– Жангы жыл бла! – деп, честь берип кетедиле.
Бу хычыуун иш насыплы этип, кёпге дери кюлгенибизни тыялмай тургъанбыз.

Акъ байрамны бирге ётдюрюрге 
Битеу ауругъанлагъа операцияла Жангы жылны кечесинде этилген сунады мени къоншум Шамдарий. Ол алай нек суннганын а билемисиз? Билмейсиз! Аны баш иеси Магомет да, ишчи нёгерлерини къаууму да бу акъ байрамны бирге ётдюрюрге сюедиле да, ма андан. 
Быйыл да тюз да биз, къоншула,стол артына олтургъанлай, Магометни телефону зынгырдады.
– Алло! Тынгылайма… Да сора, башха амал жокъ эсе… Адамны саулугъу неден да багъалыды бизге… Гиппократны антын бергенбиз… – дей кетди да, ашыгъышлы кийинип, ишине тебиреди Магомет.
– Сенсиз болаллыкъ тюйюлмюдюле? Аллай бир къыйын саусузму барды? – дерге кюрешди Шамдарий, баш иесини магъаналылыгъын баш чайкъауу бла белгилей. 
– Къыйын болмаса, Ахмат да, Залкуф да, Хасан да, Махти да анда турмаз эдиле, – деп, къоншум больницагъа ашыкъды.