Исламда хыйнычылыкъ уллу харамладан бирине саналады

Арт кезиуде хыйны  этгенле, алагъа ийнанып, башхалагъа аманлыкъла излеп, хыйнычылагъа  жюрюгенле  да кёп болуп барадыла. Исламда хыйнычылыкъ уллу харамладан бириди. Алай нек   болгъанын, хыйны этгенле, алагъа ийнаннганла  да къаллай жууап тутарыкъларын Хасания элни иймамы Мисирланы Тимур айтады:

 - Арап тилде «ассихар» деген сёз барды. Аны магъанасы - керти боллукъ затны тюрлендирирге сюйген. Башхача айтханда, Аллах берген къадарны харамлыкъ бла гюнях бла алышыргъа излеу. Ол а адам Аллахны буйругъуна, андан келген сынаулагъа  ыразы болмагъанын билдиреди.

Хыйны бла ким кюреше эсе да, ол жаханимден чыгъарыкъ тюйюлдю.   Ол кяфырды.   Хыйнычыгъа Аллах налат салады.  Мухаммад файгъамбар, Аллахны саламы анга болсун, былай дегенди: «Астрология билим алгъан адам хыйныны бир бёлюмюне юйренеди. Адам  астрология бла не къадар кёп кюрешсе, ол хыйныгъа кирип барады». (Ахмад).

Энтта бир хадисде былай айтылады. Аллах жаратханды жулдузланы юч зат ючюн. Биринчиси – ала кёкню ариу этедиле. Алагъа къарап,  Аллахны эсинге тюшюресе, аны къарыуун, деменгилилигин, кючюн, ырахматлыгъын, игилигин ангылайса, анга махтаула саласа. Экинчиси – жолоучулагъа жарыкълыкъ берип, алагъа жол кёргюзтюледи.   Ючюнчюсю уа –шайтанланы урур ючюн. Шайтанла бир бирлерини боюнларына минип, мёлеклени хапарларына тынгылайдыла. Алай аланы мёлекле кёрселе, жулдузла бла уруп агъызадыла. Бу юч затдан къалгъан жумушлада жулдузла бла кюрешгенле терс жолдадыла. Бу хадисни Бухари билдиргенди.

Жулдузлагъа къарап, адам башханы жашауун, эрге къачан чыгъарыгъын, къаллай бир сабийи боллугъун, алача башха затларын  билаллыкъ тюйюлдю. Ол алдагъан этеди. 

Мухаммад  файгъамбар, Аллахны саламы анга болсун, айтханды: «Ким жипни тюйюмчек этип, анга тюкюрген эсе, ол хыйны этди. Хыйнычылыкъ - ширкди»  (Тирмиди). Тюйюмчек этип, юсюне тюкюрюу, юфгюрюу – хыйныды. Аллайны кёрген эсегиз, андан кери туругъуз, ол сизге  хайыр келтирмез.

Дууа жазама деп, адамланы алдап ашыргъанларын а билмеймисиз? Эй, муслиймала, сагъыш этигиз! Хыйнычы юйюнгде бир зат барды, ол къыйнайды, аманлыкъла андан башланнгандыла  деп алдайды. Сора кеси къойгъанны тапханча этип, махтау алады, энтта аны бу юйге келирге  жол ачады. Алдау бла ол  файда къоллу болады. 

Хыйны салып, адам башхаланы сюймезча  неда къылыкъсыз сюерча, Аллахдан да бек багъаларча  этедиле.  Биреуню башын хайран этип, шашдырыргъа боллукъдула, ауруу бередиле,  жашауу къуралмазча, адам юйленмезча,  сабийи болмача аманлыкъла тежейдиле.   Адамны жюрегине жарсыуланы къошадыла – саулугъуна, ырысхысына.  Алай бла бу дуниягъа керексиз артыкъ эс бурурларын  излейдиле. Ол а жарамайды, Аллахутала берген къадаргъа тарыкъмазгъа  юйретеди бизни ислам.

Хыйнычы жинле бла ишлейди. Алай бизни Жаратхан адамлагъа жинлени жашауларына къатышыргъа эркин этмегенди.  Ол фарызды.

Харамлыкълары кючлю болур ючюн аллайла не да этедиле, сёзге, намазны абидезсиз къыладыла. Ол къаллай уллу харамды! Къуранны окъугъан заманда тазалыкълары жокъду. Уллу абидез (гъусль) керекли болуп  тиедиле Сыйлы Китапха.  Дагъыда аны сол жанындан онг жанына окъургъа кюрешедиле – къатыш этип. Жин жазыу бла хайырланадыла  дууаларында. Муминлеге уа бу затлап ахырда жарамайдыла!

 Хыйныдан хайыр  жокъду, ол жаланда аманлыкъ келтиреди, деп билдиргенди Аллахутала бизге. «Хыйнычы къайда болса да, ол харипди». Бу аят да шагъатны сёзлериме.

Мухаммад  файгъамбар, Аллахны саламы анга болсун, былай айтханды: «Адам хыйнычыгъа келип, бир зат соруп, аны айтханына ийнанса, аны намазлары 40 кюнню ичинде къабыл болмазла» (Муслим). Ма энтта хадис:   «Хыйнычыгъа келип, аны айтханына кёл салгъан Мухаммад файгъамбаргъа берилгеннге (Къураннга) ийнанмайды» (Ахмат, Абу Даут, Тирмиди).

Хыйныны кетерлик кюч жаланда Къуранды, Аллахуталаны сёзлеридиле.  Сыйлы Китапда  бизни Жаратхан былай айтады: «Биз муминлеге Къуранны ичинде дарман да, ырахмат да тюшюрдюк». Аны магъанасы - муслийманла  дарманны бек алгъа Къуранны ичинде излерге борчлудула.

Аллахуталаны ыразылыгъы, сууаплары, ырахматлыгъы - барысы да Сыйлы Китапдадыла. Аны ангылагъаннга  хыйныдан къоркъур кереклиси жокъду.  

 Муслийман кесин хыйныдан къалай сакъласын, деп сорургъа боллукъсуз. Биринчиден, Аллах санга берген фарызланы заманында этигиз. Экинчиден, Къуранны кёп окъугъуз, Аят аль-курсини къайтарыгъыз, деп юйретгенди Мухаммад файгъамбар, Аллахны саламы анга болсун. 

Аурууну эки зат бла хорларгъа боллукъду, дегенди Аллахуталаны келечиси. Биринчиси – Къуран. Экинчиси уа – бал. Башха хадисде уа былай айтылады: «Дуния башында эм иги суу- Зам-замды. Ол сизге эм иги дарманды».

Къуранда дарманланы арасында дагъыда къара тмин да сагъынылады. «Ол ёлюмден башха битеу ауруулагъа жарайды» (Бухари, Муслим).  «Хыйныдан эм иги дарман – кесингден къан алдырыуду (хиджама)» (Бухари, Муслим). 

Финик кёп ашаргъа да юйретеди Аллахуталаны келечиси. Ач къарангылай эрттенликде абидез алып, намаз къылгъандан сора юч, беш (экиге кереленмеген санда) финик ашап, тилек этген хыйнычыланы заранындан  кесине  болушлукъ табар.

Аякъ жолда кёп олтуруучу болмагъыз. Ол шайтанны жериди, турмагъыз анда кёп.  Харам зат ашамагъыз, ичмегиз.  Не гюняхдан да сакъларгъа кюрешигиз – уллу, гитче деп къарамай.  Садакъаны керек жерге кёп беригиз, чомарт, халал болугъуз, жутлукъ, къызгъанчлыкъ этмегиз. Берген алгъан къолдан игиди.

Намазланы ууахтысында  къылыгъыз, мунафыкъ болмагъыз, кесигизни шайтаннга алдатмагъыз. Эрттенликде туралмай, жассыда жукълап къалып, заранлы болмагъыз. Тобагъа къайтыгъыз, истихфар кёп этиучю, Аллахуталадан кечгинлик тилеучю болугъуз. 

Жукъларны аллында Аллахуталадан кечгинлик тилегиз, анга махтаула салыгъыз, шукурла этигиз. Эрттенликле уяналлыкъмыса? Аны билемисе? Аны ючюн   Аллахуталагъа къуллукъла этерге ашыгъыгъыз.  Не болумда да жангыз Аллахха ышаныгъыз, болушлукъ андан излегиз. Бармагъыз хыйнычылагъа, бизни Жаратханнга ышанмагъаныгъызны, аны къарыууна, кючюне, рахматлыгъына  ийнанмагъаныгъызны ачыкъ этмегиз, харип болмагъыз!