Алгъыш дегенинг, тилекди, иги тилек

Дунияда адамлагъа иги тилек этгенден сыйлы уа не барды? Алгъыш, тилек эте билген адамларыбыз кёпдюле. Бизни эм фахмулу поэт жашларыбыздан бири Мокъаланы Магомет да алагъа уста болгъанды. Бюгюн аны  халкъыбызны къууанчларындан биринде айтхан алгъышларын басмалайбыз.

«Жашил чапыракълы тереклеге, жангы кырдыкга, азат къанатлыланы къанат къакъгъанларына, сабийлени жарыкъ ышаргъанларына, кёкню сейир чууакълыгъына, жерни да ариу къууатына, огъурлулугъуна къарай, къууана, айтылгъан алгъышланы толгъанларын кёзюбюз бла кёрейик. Кёкде жулдузлача, жерде кырдыклача, барыбызны да къууанчыбыз кёп болсун! Бир инсанны да ичер сууу замансыз таркъаймасын, татар гыржыны азаймасын! 

Биз, таулула, Аллахы, дини болгъан халкъбыз. Гыржындан эсирип, адамсызлыкъ этгенлеге, аллайла уа, не медет, бардыла, аллахсызлагъа, динсизлеге ушамайыкъ. Аллахы, дини болгъан – намысы, бети болгъаннга тенгди. Барыбызны намысыбыз да дуния къарамында, акъбаш тауларыбызча, тазалай, бийиклей къалсын. Кёп ахшы умутубуз толуп, адамланы бетлерин, жюреклерин сёнгмез насып, кетмез къууанч жарытханлай турсунла!

Тауладан суула келгенча, ашыгъып келсин игилик элибизге, жерибизге, хар таулугъа да! Шууулдап жетген жауунлача, хар арбазгъа, хар юйге къууанч хапар жетсин да, хар босагъаны огъурлулукъ жокъласын!

Сабийле сау-эсен ёсе, бахчаларыбыз, сабанларыбыз бек битсинле. Къартларыбыз къартлыкъларын, ауругъанларын-сызлагъанларын унутурча, жашларыбыз, къызларыбыз сау дуниягъа махтау бла айтылырча, бир уллу зауукълукъ келсин бизге, уллу эркинлик.  Кесибиз да билмей тургъанлай келсин ол, кече чарсын кери ыхтырып, тау таракълагъа элпек жайылыучу танг жарыгъы кибик. Къара булутланы жырып, жарыта, жылыта, бетибизге, жолубузгъа тийиучю кюн къууатынлай келсин!

Иги сёзню, керти сёзню къатлагъан айып тюйюлдю деп, бурундан бери акъсакъал къартларыбыз айтыучулай да айтайым. Эллерибизге, юйлерибизге къыйынлыкъ жетмесин, хант къангаларыбыздан берекет кетмесин, сюйгенлерибиз сюерча, сюймегенлерибиз сукъланырча, жашауубуз алай къурала барсын!

Жашларыбыз, къызларыбыз жашауларындан къууана, сюйгенлерин тапсынла. Хар тюз адам, эсде-бусда болмай тургъанлай, игиликге тюбесин да, тюзлюгюне жолукъсун! Къууанч къазанла къайнай, хар юйде, хар арбазда жыр айтылсын, той этилсин. Келген келин огъур аякълы болсун. Келген юйюне, жууукъгъа-тенгнге, тийреге да, чын минчакълай, сыйлы, ариу кёрюнсюн. Ийнеклерибиз сютлю, къойларыбыз этли, тюклю болсунла. Челек сютден толгъан кибик, хар адамыбызны жюреги огъурлулукъдан, дуния ырахматындан толсун! 

Эшиклерибиз дайым къууанчха ачылсынла! Жашауну ауурлугъу не уллу, къатыш-къутушлукъ не кёп эсе да, таукеллигибизни тас этмейик! Бизни аппаларыбыз, аталарыбыз алай эте келгендиле къыйын сагъатда. Кишилик къаясындады бийик умутубузну асыл къушуну уясы. Аны сокъур туман тумаламазын, анга буз жаумазын, аны жел чачмазын тилейик Аллахдан, къадардан да. Бу бийик жерибизде, бу сыйлы жерибизде барыбызны да жашар кюнюбюз кёп болсун! Ахшы умутладан тюнгюлмей, не заманда да адамлай къалайыкъ!..».