Саулукълу болур ючюн, ышара тур

Хапар

- Энди ачыуланмай, магъанасыз затлагъа сагъыш этмей, къанынгы басымын кётюрмей, жюрегинге ауурлукъ бермей, алай жашаргъа юйрен. Башхача айтсакъ, кюн сайын да ышаргъанлай, жарыкъ кёллю болгъанлай, кесинге, башхалагъа да игилик излегенлей тур, - деди манга бакъгъан врач, мени больницадан юйге ашыра.

Энди ол айтханча жашау этерге ёч болдум. Бирда не айтырса, тёшегимден тургъанлай, энди уяна келген  эрттенликде жукъларгъа бютюн сюйген юй бийчеге, болгъан тишлерим кёрюнюрча ышарып: «Эрттен ахшы болсун, сизни бийиклигиз!» - дейме.

«Не от тюшгенди? Сени ойнарыгъынг келип тургъанлыкъгъа, бюгюн ол сууукъ Черекде жюн жууарыкъма, юйде аш-суу хазыр этип кетмесем а, сау ыйыкъны къара-мор болуп айланырса», - дед иол а ачыуланып. Быстырбашны ол сёзлеринден сора ахырысы бла да ышарлыгъым келмей къалды.

Дагъыда саулугъума сакъ болургъа керегим эсиме тюшюп сакъал жюлюй туруп да ышаргъанымы къоймайма, радиода айтыла тургъан жыргъа эжиу этерге кюрешеме. Бу къылыгъымы эслеген байбийчем бютюн бек ачыуланады. Ундурукъдан къайсы аягъы бла тургъанын эслеялмай къалдым да, анга жарсыйма. Мени ышаргъаныма былай къозуп турлукъ эсе, муну къаныны басымы кётюрюлюрге алай кёп къалмагъанды деген акъылда тышына хауагъа чыкъдым.

Тюз орамгъа чыкъгъанлай, дып деп къабыргъа къоншум Бехтаугъа тюбеп къалдым. Ышара, билген алгъышларымы да айта, алай саламлашдым. Ол а, асыры абызырагъандан, къолунда таягъын ёрге кётюрюп, отларгъа къыстап баргъан къойларын окъуна юркютдю. Бехтауну ангыларгъа боллукъ эди. Ол аллай бир алгъыш, ариу сёз саулай жашагъан кезиуюнде да эшитген болмаз. Кесим кесиме: «Оллахий, мени ышаргъаныма кёз къарамлары былайыракъ боллукъ эсе, жатып чыкъгъан больницама кёплени тюшюрлюкме», - дедим. Алай жашаргъа сюйген жалынчакъ дегенлей, мени бакъгъан врачны айтханын этмей жарамаз.

Ышаргъанымы уа къоймайма. Ол неди башхалагъа тишлерими ачып тохтагъан къылыгъымы кесим да жаратып тебирегенме. Энди мени бла жарыкъ саламлашханла алгъындан эсе кёпдюле. Бара тургъанымы кёргенлей, тюз кесимча ышарып ётгенлени бет жарыкълыкъларына кёре, юйлерине жан къошулгъанды, иш хакъларын кётюргендиле неда энди кёк отлукъну хайырланнганлары ючюн ахча тёлерик тюйюлдюле. Не десек да, уллу кюлмей, бир бирге анда-мында ышаргъанлыкъгъа хата болмаз. Бу сагъышланы да эте, ишиме жетдим. Алгъын «Здрасьте» деп бетлерине къараргъа да унутуп кетиучюлеге, ышарып, саулукъларын да соруп саламлашама.

«Алан, бу адам шашханмы этгенди, танг атхынчы не тишлерин ачып айланады», - деген сагъышларын эте ётгенлерин сормасанг да, ангылайса. Башкъарма бла алайыракъ саламлашханымда, кабинетине кирип кетип, бир кесекден секретаршасын жиберип, мени чакъыртды.

- Тюненеги жыйылыуда мени ишден кетерирге оноу этилгенин билипми къууанч тыпырлы болуп айланаса. Мени орунума ким келсе да келсин, алай бу шинтикге жаным саулукъда сен олтурмазлыгъынгы билип къой», - деди, бек ачыуланнганын да жашырмай.

Бу жараусузну ишден кетергенлеринден ахырысы да хапарым жокъ эди. Не букъдурлугъу барды, ол хапарны кеси ауузундан эшитип къууандым. Биягъы ышарып жибердим, ол къууанчымы ичимде сыйындыралмай. Жана тургъан отха фатаген къуйгъанча этип къойдум. Шинтигин мен тепдирген сунуп тургъан башкъарманы отоуунда чыкъгъанымда уа, бирда ышарлыгъым келмей эди. Тейри, жарыкъ кёллюлюгюм ючюн жан тамырларымы былай тепдирип турсам, саулугъумдан къорагъан болмаса, жукъ къошулмазлыгъын ангылап, энди ышаргъанымы къойгъанма. Ансы ишчи нёгерлерими кесиме къажау сюеп къоярыкъма.

Врачланы бу багъыулары бютюн хата этеригин ангылап, ойнагъанымы, кюлгеними къойгъанма. Чам бериулеге къарасам окъуна, башхала чегисиз бола тургъанда, кюлалмай олтурама. Огъесе уа багъыу амалыгъызгъа кюлейим.