Урланнган мюлкден къууанмазса

Асхат бла Ахмат къоншуладыла. Аланы элде танымагъан хазна адам болмаз. Бири къызгъанчлыгъы бла, экинчиси уа таза ниетлиги бла атларын айтдыргъандыла. Асхат къайда не кёрсе, аны юйюне алып келгенди. Бек сейири уа неди десенг, аны мюлкню къалаууруна салгъандыла. Сора андан сора ташыу башланады, дейсе… Къарангы бет ала башлагъанлай, ол машинасы бла келип, аны арбазгъа кийирип,  аберилени тюшюрюуюн башлай эди.

  Аллай ингирлени биринде, ол мал аш алып келип, аны адам кёрмеги эди деп, къыстау къотара тургъанлай, Ахмат келип къалады.

- Ой, юйюнге, шайтан жерден чыкъгъанлай, къайдан чыкъдынг? - деп, аны келгенине артыкъ ыразы болмагъанын жашырыргъа кюрешди.

 - Да къарангыда бу тауушла недиле деп, малларыма къоркъуп чыкъгъанма, – деди Ахмат.

- Хау, ма, сени малларынга къарап тура болурла…

- Да, тейри, аны уа бирда билмезсе.  Эки кюн алгъа Мажитни ийнегин сюрюп кетгендиле. Бу тюшюргенинг а неди?

 - Энди билмеген кибик этме. Тилейме, биреуге да айтма.

- Айтмайма айтмай, - деп, Ахмат юйю таба кетип тебиреди.

Алай Асхат аны ауузун ахырысы бла да къысдырыр ючюн:

- Тохтачы, бу келтиргенимден юлюшюнгю ала бар,- деди. 

- Угъай, керек тюйюлдю.

- Малларынг ачдан ёле турадыла. Мен ыразы болуп береме.

Асхат къоймаздан, Ахмат унамаздан, иги кесек заманны даулашдыла. Ахырында ол анга беш машокну юйюне ташытдырып, жюреги ырахат боду. Алай андан сора Ахматны тынчлыгъы къуруду. Кече жукълаялмайды, кюндюз кесине жер тапмайды.

   Алай бла бир къауум кюн озду. Ючюнчю кюн ол салып Асхатха барды:

- Артха ал машокларынгы, мындан кёп тёзалмайма. Аллахны, адамланы да алларында айыпды аманлыкъгъа жакъ басхан, - деп, къоншусуну айтханына да тынгыламай, машокланы арбазгъа артха ташыды.

- Сен не тукъум эр кишисе. Аллынга келген ырысхыны артха тюртген, - деп, Асхат Ахматны ызындан ары бла бери барады.

 Ол а, машколаны ташып бошап, къол жаулугъу бла да бетин сылай:

- Къой, къыйналмай тапхан ашдан къыйналып тапхан таш игиди. Урланнган ырысхыдан къууанмазса, - деп, кесине ыразы болуп, ызына кетди.