Мухаммад файгъамбар хар муслийманнга да ариу юлгюдю

Ууаз

Газетибизни хурметли окъуучулары. Сизни Хасания элни иймамы Мисирланы Тимур хажини Мухаммад файгъамбарны юсюнден берген ууазы бла шагъырей этерге сюебиз:

- Мухаммад, Абдуллахны жашы, кесини ариу хали, къылыгъы, сёзю, иши бла дуния башында бир адамгъа да хорлатмагъанды, оздурмагъанды. Ислам берилгенден сора адамла Аллахутала Мухаммадны кесини келечисине не ючюн сайлагъанын шарт ангылагъандыла.

Хар муслийманнга да Мухаммад файгъамбар, Аллахны саламы анга болсун, ариу юлгюдю, биз анга ушаргъа, ахшылыкъла этерге ашыгъыргъа, сёзюбюз, ишибиз бла башхалагъа тюз жол ачаргъа   борчлубуз. Ол а бир заманда да башханы алдамагъанды, ётюрюк айтмагъанды, сатмагъанды. Сёзюн тутхан, башхалагъа ахшылыкъла, игиликле излеген адам болгъанды.   

Дунияны  тарыхында андан сыйлы инсан  табыллыкъ тюйюлдю. Аныча акъыллы, билимли, ангылаулу, тюз, адепли, чомарт адам болмагъанды, мындан ары тууарыкъ да тюйюлдю. Сёзлериме шагъатха уа аны жашауундан юлгюле келтирейим.  

Файгъамбар  халкъ жыйылгъан жерде саламны биринчи бергенди, туруп, башхагъа жерин къойгъанды, жамауатны ортасына кирип бир заманда да олтурмагъанды. Ол  келгенинде, адамла ёрге къопсала да унамагъанды – сыйымы алай бийикге кётюрмегиз дегенди.

Къонакъ келсе, файгъамбар кеси ёрге туруп, ассаламу алейкум  деп, салам бергенди. Кёресиз, ол кесин халкъдан айырмагъанды, ёхтем болмагъанды, башхаланы сыйларын кёргенди. Ол халал, чомарт адам болгъанды, жукъну да букъдурмагъанды, къызгъанмагъанды. Адамны жюрегин къыйнагъан сёз бир заманда да айтмагъанды. Ол да бизге къаллай ариу юлгюдю!

Къылыкъларыны юслеринден айтханда, ол жатып бир заманда да ауузланмагъанды. Мушриклеге ушамагъыз, аладыла алай этгенле, деп юйретгенди. Аш оруну тойгъунчу да ашамагъанды.  Файгъамбар  ётмекни, балны, сютню бек сюйгенди.   Аиша, Аллах анга ыразы болсун: «Мухаммад харбызны бла хурманы бек сюйгенди», -дегенди. (Термиди). Адан сора да файгъамбарны юйдегиси былай айтханды: «Мухаммад бек сюйгенди татлы сууукъ сууну, сууукъ сютню да». Сууну ол ашыкъмай, ууакъ уртламла этип  ичгенди.

Баш эм орта кюнледе сууап оразаларын къоймагъанды. Аны ызындан къайтаргъанла саугъала табарла.

Ол ашны, сууну бир заманда сёкмегенди, аманламагъанды, игисин айырмагъанды. Аллына не зат салынса да,   уллу кёллю болмай ауузланнганды.  Ач болмаса уа жукъ да айтмай, жеринде къойгъанды. Биз  а бюгюн къалай жюрютебиз кесибизни – аны ашамайма, муну сюймейме, быллай аш салма аллыма! Аллахутала берген  берекетге, ырысхыгъа дау этген къалай терс ишди!  Сюймей эсенг, жукъ да айтма, даулашма, ачыуланма да, аны жеринде къой. Сен бир жанына тюртгенликге, бирле асыры къыйналгъандан андан татыусуз, татымсыз ашны да тапмайдыла.   

Жатханында  файгъамбар онг къолун  онг жаякъ тюбюне салып, алай жукълагъанды. Аны аллында уа Къурандан аятла окъугъанды, тилекле этгенди, дууала тутханды, Аллахдан кечгинликле тилегенди.

Жассы намазны къоюп  ол жукъларгъа бир заманда да жатмагъанды. Кече туруп, сууап намазла къылыргъа бек сюйгенди – тахаджуд, къыям намазланы. Ол намазланы асыры кёп   къылгъандан, аякълары кёбюп, табанлары окъуна атылгъандыла. Бизге уа эки рекагъат намаз окъуна къыйын кёрюнюп, аны бир уллу ишге санайбыз.

Файгъамбар сюннет, сууап намазланы къоймагъанды. Ол бизге да борчду. Юйюгюзню   къабырлагъа ушатмагъыз, жаланда анда этилмейдиле намазла.

Бизни Жаратхан файгъамбарны ненча кере сынагъан эсе да, ол алагъа  ыразылыкъда тюбегенди. Аллахутала Мухаммадны бизге файгъамбар этип бергенди. Биз аны сюерге, жашауубузда юлгюге алыргъа керекбиз.  Мухаммад былай айтханды: «Ичигизге бир адам да ийнанмаз, мени атагъыз бла анагъыздан башха адамладан бек сюйгюнчю»,-дегенди  (Бухари, Муслим). Бу хадис бизни Аллахуталаны келечисин къалай сыйларгъа борчлу болгъаныбызны ангылатады.  

«Мен ызымдан сизге эки затны къояма. Аладан къаты тутсагъыз, терс жолгъа кетмезсиз, жангылмазсыз. Ала Аллахны Къураны бла мени сюннетимдиле»,-дегенди файгъамбар. Энтта башхасында уа былай айтылады: «Мени сюннетим бла  халифлерими сюннетлеринден къаты тутугъуз».

Былайда энтта бир хадисни сагъынсам  тюз боллукъду: «Мариямны жашыны сыйын чыгъаргъанларыча, мени кётюрмегиз. Мен Аллахны къулума, аны келечисиме»,-дегенди (Бухари). Аны магъанасы: Мухаммад адам болгъанын, атадан, анадан туугъанын ангылатады. Аны  Аллахуталагъа нёгер, жууукъ этиуден сакълайды бизни. Исса файгъамбарны миллетини бирлери  аны Аллахха, башхалары  аны жашына санайдыла.  Мухаммад быллай терсликледен сакъланады.

Сыйлы жамауат, кёресиз, Мухаммад, Аллахны саламы анга болсун, не халиси, не къылыгъы, не адеплиги, не кийими, не ашы-суу бла сахабларындан, халкъдан   кесин бийик этмегенди, айырмагъанды. Ол сабыр, тынч, чомарт адам болгъанды.

Биз Мухаммад этгенни къайтаралсакъ, саулугъубузгъа, бу, ол дуниябызгъа да ахшылыкъла табарбыз. Аллахутала бизге Сыйлы Къуран, файгъамбарны сюннети бла жашарча ийман, онг, къарыу да берсин.  Я Аллах, къылгъан намазларыбызны, тутхан оразаларыбызны, тилеклерибизни, закятларыбызны, ахшы ишлерибизни къабыл эт деп тилейме. Битеу этген сууаплыкъларыбыз жерлерин тапсынла, гюняхларыбызны кеч, экинчи да  ийман бла тюберча онг, амал да бер, я Аллах!