Къалам сынаула

Бу кюнледе  Нальчикни ара библиотекасыны Къулий Къайсын орамдагъы бёлюмюнде Кавказны жазыучуларыны  клубуну Къабарты-Малкъарда бёлюмюнде кезиулю жыйылыу къуралгъанды. Бу жол анда къабартылы жазыучу, назмучу Марианна Марушеваны чыгъармаларыны юсюнден баргъанды сёз.

Эсигизге салайыкъ Марианна Евразия миллетлени ассамблеясыны жазыучуларыны эм окъуучуларыны адабият советини келечисиди, Кавказ жазыучуланы клубундады, регионла аралы «Лифат» журналны редакторуду. Ол ингилиз тилден чыгъармаланы да кёчюреди.

Жазыучула Болатланы Юруслан, Мадина Хакуашева, Маржохова Фатимат, Фарида Кудаева, Газаланы Амина, Тенгиз Маржохов Марианнаны къауум назмусу, хапары бла шагъырей болгъандан сора оюмларын айтхандыла, чыгъармаларын сюзгендиле.

Авторну бир чыгъармасы бла сизни да шагъырей этейик.

Уялчакъ амма

Шабат кюн анамы эгечине къонакъгъа баргъан эдим. Аны туугъан кюнюн белгилей эдиле. Байрам къанганы артында олтуруп ушхууур этип башлайбыз. Къонакъланы арасында алашаракъ къарт къатынчыкъгъа эс бурдум.

Артда эшитдим ол кёп болмай кёчюп келгенин бу тийреге. Огъурлу  адам болгъаны бетинде кёрюнюп тура эди. Кеси да тынч сёлешеди. Къулакъ салып тынгыламасанг, айтханын иги ангыларыкъ тюйюлсе.

Аш къанганы юсюнде кёп тюрлю ашарыкъла бар эдиле: этден башлап кёгетлеге, жемишлеге дери. Аладан сора да кёп тюрлю суула.

Тамата сёз айтып, ашаргъа эркин этилгенден сора адамла тюрлю-тюрлю ашарыкълагъа къолларын узатып тебиредиле. Къонакъгъа келгенле, ашаргъа сюйген адамла, ары-бери да узалып, хар ашарыкъдан кёредиле. Ала да аздан аз бола барадыла.

Мен да аладан артха къалмайма. Къолум жетгенни алама, ашайма. Былай къарасам, амманы аллында табакъда бир тюрлю ашарыкъ жокъ. Стаканда суудан уртларгъа кюрешеди.

Олтургъанла айтадыла, ал аны да, муну да аша, уялма, дейдиле. Хар кере, не зат ашарыкъса деселе, сау болугъуз, кесим алырма деп, къояды.

Мен ангылайма, ашарыгъы келип, уялып тургъанын, хар ашарыкъдан да къабарыгъы келгенин, аны татыуун ангыларгъа сюйгенин.

Амма къарайды ашарыкълагъа, къолун а узатмайды. Анга къарай кетдим да, муну бир ауругъаны болур деп, алгъа алай сагъыш этдим. Сора ол алгъыш айтханда ангыладым аны уялчакъ болгъанын. Къатына барып, табагъын алып, болгъан ашарыкъладан толтуруп аллына салама.

Аны кёргенде сейир этди, сора былай деди: «Балачыкъ, нек къыйнала эдинг? Мен артдаракъ кесим алыргъа деп тура эдим. Сау бол».

Мен а: «Абери керек болса, манга къарап къой», - деп, башхала эшитмезча шыбырдадым. Сора къонакъла кетгинчи анга кёз-къулакъ болгъанлай турдум. Ыразы болгъанын къарамындан ангылап турдум. Мен да анга жарыкъ ышардым.

Андан сора эки айдан къайтып келдим бу юйге. Кюз да кете, къыш да башлана тургъан кезиу. Анамы эгечи бла кёп хапар айтдым. Сора амманы юсюнден сордум.

«Тохта, ол санга бир зат къойгъанды. Унутуп къоя эдим», - деп, анамы эгечи бир ариу акъ жюн кёлек узатды. Аны бла бирге бир къагъыт да. Къагъытда уа былай жазылып эди: «Балачыкъ, сау бол манга эс буруп тургъанынг ючюн. Бу кёлекни санга эшгенме. Жюрютсенг, бек ыразы этериксе, насыплы бол».

                                            

Османланы Хыйса. Кавказны жазыучуларыны клубуну КъМР-де бёлюмюню председатели.
Поделиться: