Сюйген жюреклеге чырмау жокъду

Мариямны школ жылларындан окъуна кёп тенги болгъанды. Тенг къызлары аны бла заманларын ётдюрюрге бек сюйгендиле. Туугъан кюнлерине да чакъырмай къоймагъандыла. Ма аллай къууанчланы биринде ол Ислам бла танышады. Къонакъ жаш бла бир мектепде окъугъанлыкъгъа, ол аны эсине окъуна тюшюралмагъанды. Жыл саны бла да  андан алты жылгъа тамата эди.
Ислам туугъан кюню болгъан Зухураны экиге айланнган къарындашы эди. Онтогъузжыллыгъын белгилерге бир ашхана табарын ол андан тилегенди. Кеси уа Мариям бла бийик окъуу юйню биринчи курсун тауусуп, юйге  къайтып келе эдиле. Поездге билетни да жаланда ол кюннге табалгъандыла. Жолда да арып келип, байрамны да къураргъа уа Зухураны заманы, къарыуу  да жокъ эди. Ол себепден бу жумушну ол къарындашыны боюнуна салады.

Къууанчлы ингирге иги кесек адам чакъырылгъанды. Кюлкю, чам, тепсеуле да жаш тёлюню байрамын болмагъанча жарыкъ этгендиле. Мариям тепсерге эмда оюнлагъа къатышыргъа артыкъ бек сюймегенин  Ислам узакъдан къарап эслегенди. Сора бир кесекден къатына келирге  таукелленди.

- Нек тепсемейсе?- деп сорду.

- Да, заманында юйренмесенг, къайры тепсегин?- деп жууаплады къыз.

- Ангылайма, кесим да тюз алайма, - деди Ислам, ышара.

Алай бла ала сау ингирни хапар айтып ётдюрдюле. Юйюне да Зухура тенг къызын Ислам бла бирге кеси элтген эди.

Ислам окъууун да бошап, иш да табып, жашаугъа аркъасын келишдирирге кюрешгенледенди. Къызла бла тюбешип, аланы да терк-терк алыша, заманын зауукълу ётдюрюрге  ёчледен да тюйюлдю. Мариям а аны жюрегине тюйрелип къалгъанын  бир ненча кюнден бери сезип турады. Ол кюн къызны номерин алмагъанына да сокъуранды. Аны  эгечинден тилерге тюшдю.

- Кесинден сорайым да, алай. Бер десе, жиберирме номерин,- деди Зухура.

Жууапны сакълагъан жашха бек къыйын кёрюндю. Саулай бир кюн озду. Биягъы  эгечине сёлешди.

- Кечерсе, Ислам, унутуп къойгъанма айтыргъа. Мариям номерин беририми унамады. Кеси да аммасына элге кетгенди. Анда уа телефон да тутмайды, - деди ол.

Бир ыйыкъ озду. Ислам жумуш бла шахар орам бла бара, Мариямны  жолдан ётгенин эследи. Сора ызындан барып тохтады.

- Къалайса, Мариям?! Къачан  къайтдынг къонакъдан? - деп сорду.

- Къайдан дейсе?- деп сейирсинди къыз.

- Да, Зухура узакъ элге жууукъларыгъызгъа кетип тураса деген эди соргъанымда, андан айтама.

- Угъай, шахардан ары-бери кетип билмейме кесими,- деп кюлдю къыз.

Ислам, бир такъыйкъагъа сагъышха кетип, эгечи алай нек айтханын келишдиралмады башында. Сора, терк окъуна эсин жыйып, Мариямдан телефон номерин тиледи. Ол да ыразы болуп берди. Жаш адамла сёлешип, бирге паркга чыгъаргъа оноулашдыла.

Къыз бир ненча кюн сакълады. Алай Ислам сёлешмеди. Сора ол Зухурадан хапар билирге таукел болду. Сёлеше келгенде, жашны юсюнден да сорду.

- Къарындашымы жаратып тура болурса дейме, - деп, хыликкя этгенча, алай  жууаплады тенг къызы.

Мариямгъа аллай тюрлю жууап къужур кёрюндю.

- Угъай, бир къауум кюн алгъа сунмай тургъанлай орамда тюбеген эдик да, андан сорама, - деди ол. 

- Да биз бир ненча кюнню больница аллын сакълап тургъанбыз. Тенги бла авария этгендиле. Насыпха, жанларына къоркъуу жокъду. Сыннганлары барды жаланда, - деди Зухура.

Ол хапардан бир ауукъ заманнга Мариямны къулакълары зат эшитмей, эси ауаргъа аздан къалгъанды. Сора Исламны жанына къоркъуу болмагъанын билгенинден сора, бир кесек тынчайды.

… Кюнлени биринде къызны телефонуна бир танымагъан номерден сёлешдиле. Тынгыласа уа - Ислам. Мариям болмагъанча  къууанды. Жаш юйюнде болгъанын билдирди. Жаланда инбашына бла къолуна гипс салыннганын айтды. Ол кюнден башлап ала  сагъатла бла хапар айтып ётдюре эдиле заманларын.

Къызланы солуу кюнлери бошалып, башха шахаргъа окъууларына кетер заманлары жууукълашды. Исламны ол шарт  мудахландырды. Кёп сагъыш эте кетип, жаланда бир оюмгъа келди…

Мариям бла тюбеширге оноулашдыла. Ариу гюл къысымны да алып, ол белгилеген жерлерине келди. Къыз да бир кесекден алайгъа жетди.

- Келчи, ашханагъа кирейик, санга айтырыгъым барды, - деди Ислам.

Алагъа деп анда энчи стол жарашдырылып эди. Хазна адам да  жокъ. Жаланда официантла. Ариу макъам Мариямны  жюрегине къууанч салады.

- Билемисе, мен санга нек эсе да Милка деригим келеди, - деди Ислам.- Биринчи кёргенимден бери. Мени жюрегиме сенден сора бир заманда да киши  тюйрелмегенди.

Аллай ачыкъ сёзлени сакъламагъан къыз бир кесек уялыракъ болду. Алай ала анга бек хычыуун кёрюндюле.

- Энтта да бир айтырыгъым барды, жаланда сен мени бёлмей тур, - деди жаш.

Мариям, кюле-кюле, сёз къошмазгъа ант этди.

- Сени башха шахаргъа алай кёпге кетеринги сюймейме. Хау, ол сени  окъууунгду. Алай ол факультет мында да барды. Мени да ишим, юйюм бар. Ол себепден…- деп, Ислам хуржунуна узалды.  - Ол себепден бу жюзюкню алырынгы сюеме.

Къыз, бираз абызырагъанлыкъгъа, саугъагъа бек къууанды. 

- Мен сени жууабынгы сакълап турлукъма. Жашаууму сени бла байларгъа сюйгениме терен тюшюннгенме. Сени жюрегингде да сезимле туугъан болурла деп бек ышанама, - деди жаш дагъыда. 
Мариямны бла Исламны тойлары эки айдан ётдю. Окъууун да  къыз туугъан шахарында бардырыргъа таукел болду. Эки сюйген жюрекге  чырмау этер кюч жокъду. Къалгъаны уа – бош сылтауладыла.

Хабибуллахланы Зульфия
Поделиться: