«Газетибиз манга сыйлы къонакъды»

Багъалы редакция!

Бюгюн манга къаламны къолума алдыргъан «Заман» газетге сюймеклигимди. Ана тилде чыкъгъан газетибизде кечелерин, кюнлерин аямай кюрешген адамларыбызны жюрегимден алгъышлайма. Быйыл сюйген газетиме 100 жыл болду. Аны ишчилерине да аллай бирер жыл толсун!

Булунгуда жашайма.  «Заман» газетни алмай бир жыл да къалмайма. Окъуучуланы бек сейирлик затла бла шагъырей этесиз, сау болугъуз, багъалы адамларым!

Жамауатха уа айтырым: келигиз, шуёхларым, жангыз миллет газетибизни къолгъа алып, тилетмей, жаздырайыкъ. Таулу газетибиз келсе, уллу къонакъ келген сунама. Мени акъылыма кёре, тилибизни, адетибизни сакъларыкъ газетибизди. Бусагъатда юйде сабийлеге тауча сёлешмейдиле, школгъа келселе, тауча билмейдиле. Терслик кимдеди? Аппасы, ыннасы болгъан ана тилибизге, намысха, адетге юйретирге керекди баласын. Аппасы газет окъуса, туудугъу да аны окъургъа итинир. 

Бизни тилибиз кёп миллетле ангылагъан ариу тилди. Газетибиз да ол тил бла жазылады. Малкъар халкъны Орта Азиягъа, Къазахстаннга кёчюргенде, биз аланы тиллерин ангыламасакъ, ала бизни ангыламасала, къалай жашарыкъ эдик? 
Кёп къыйынлыкъ кёрген, кёп азап чекген халкъым, узакълада журтсуз, юйсюз, сёзюн эшитдирир газетсиз къалгъан миллетим, багъалайыкъ жангыз газетибизни.

Мен бу затны бир да унуталмайма. Биз, сабийле, секире-ойнай тургъаныбызлай, тиширыула, бирге жыйылып, газет журунчукъну бирден бирге ётдюре, къычырыкъ этип жиляй эдиле. Аланы жилягъанларын эшитип, биз да жиляп башладыкъ. Артда билдик, ол къагъыт кесекчик «Къарахалкъ» газетни журунчугъу болгъанын.

Да, багъалы шуёхларым, ол къыйынлыкъладан къутулдукъ. Келигиз, жангыз газетибизге жазылайыкъ. 

Кязимибиз, Къайсыныбыз, Шахмырзабыз сёлешген тилни сакълайыкъ. Сабийлерибизни, туудукъларыбызны да ол тилни багъаларгъа юйретейик.