Терслеу

 Болгъан иш                   

Бизни редакциягъа окъуучуларыбыз сюйюучю сейир хапарланы Темуккуланы Адиль жибере туруучуду. Бюгюн да сизни аллай бир хапар бла шагъырейлендирирге сюебиз.

Онтогъуз жылларында Ахмат бла Лейла Саратов шахарда юристле хазырлагъан университетге кирген эдиле. Ал заманда быланы араларында жерлешликден башха байламлыкъ болмагъанды. Лекциялада, аладан сора окъуу залда да, бирге олтуруп, практика эм семинар дерслеге хазырлана турдула. Баям, Лейла ангылагъан болур эди жюрегинде студент нёгерине сейирлик сезим жаратыла башлагъанын. Жерлешинден кенгде болгъанда окъуна, аны юсюнден сагъышы эсинден кетмей, айтхан сёзлери къулагъына чалыннганлай тургъаны, къызгъа эс тапдыра, хычыуун кёрюнеди.

Ёхтемлик ёхтемликди, алай сюймеклик да сюймекликди. Андан ары жашыралмай, ачыкълады къыз жашха сезимин. Ахмат къызны ангылады, болсада «мен да сюеме сени» деген сёзлени уа чыгъармады аузундан. Этген да тюз этген эди: жокъ эди аны жюрегинде, акъылында да аллай сезим.

Алай былагъа бир адырдан аш ашаргъа буйрукъ болур эди, эштада. Иги кесек заман тюбеше турдула… Лейла, жюрегини тюбюнде жангы жан жаратылгъанын ангылагъанда, не этерге билмей, бек ауара болду, жунчуду. Асыры армау болгъандан, Ахматха да туура этмеди, ол бу болумгъа къалай къарарыгъын билмегенден. Ол заманлада студентлени ниет тазалыкъларына, энчи жашауларына окъуна комсомол организация тюрслеп къарагъанды. Юйюр къурамасала, окъууларындан къысталыргъа тюшерик эди да, алай болмаз ючюн, Ахмат бла Лейла бир юйюрлю болдула, жууукълагъа билдирмей, той-оюн да къурамай. Студентле кеси араларында бир юйюрлю болабыз деселе, алагъа общежитде энчи отоу да бёлгендиле, сабий тууарына хазырланырча, анагъа, ырызылыгъына кёре, академ отпуск да бергендиле.

Ал кюнледен окъуна ангылагъан эди Лейля юйюр насыплы да, тутхучлу да болмазын. Жюрегини теренинде уа, сабий тууса, ол ата бла ананы ортасында байламлыкъны кючлер, аланы насыплы этер деген ышаныулукъну тутуп тура эди. Толмадыла Лейляны ол умутлары. Сабийге юч жыл толгъанда, юйюр чачылды. Тохтамады Ахмат юйде баласы ючюн да. Жашчыкъ – Амирчик – кимни да алдарча, ариу сыфатлы, саулукълу сабийди. Атасын, анасын окъуудан, ишден да чырмамагъан, ариу къылыкълычыкъ.

Ахмат артха, туугъан жерине, кетди прокуратурада къуллукъ этерге. Лейля, академотпуск алгъаны ючюн, бир жыл артха бошады окъууун. Жашчыкъ яслиге, артда уа садикге жюрюгени себепли Саратов шахарда сюд органлада урунады. Уллу Аллах адамны алай жаратханды: ол не затха да юйренип къалады. Лейляны ишлеген жери да иги, хакъы да баш кечиндирирге жетерча. Бир оруслу жаш бла жангыдан юйюр да къурады.

Эри жашчыкъны – Амирчикни – таулу тукъумун, атын, атасыны атын да тюрлендирди, орусча тап эшитилирча, законнга тийишлиликде, аталыкъ борчну боюнуна уа алмады. Энди, документлерине кёре, Лейляны жашчыгъыны толу аты Задумкин Андрей Ильичди. Бу таулу жашды, деп анга хазна адам айталлыкъ тюйюлдю. Ёсе баргъаны бла уа – бютюнда. Лейляны жангы юйюрюне да къошулду сабий – къызчыкъ, адамны кёлюн жарытырча ариу, аты да Милана. Кесине къыз туугъандан сора, ёге атаны жашха кёз къарамы бек тюрленди: ол юйде артыкъ адамча болду. Атасындан – къуру тырман, бир ариу сёз жокъ. Быллай болумгъа тёзюп да тургъан эди Амир (эсе да, Андрей) бёлек жылны. Уллу бола баргъаны къадар а, тырманны кётюралмай, юйден кетип, кече да тенглеринде къалып башлады.

 Анасыны жюреги бек жарсыйды, алай ата жылыусуз ёсген жашын ол да тыялмады: аман жыйыннга къошулду да, юйге арталлыда келмей къалды. Чакъдан бирде анасына хапар бере да тургъан эди кесини жашаууну юсюнден, артдан-артха уа ол байламлыкъ да юзюлдю. Амирге (Андрейге) – энди оналты жыл болады, аны себепли уа законну аллында толу жууаплыды. Наркотиклеге юйренип, кесича, ата-ана жылыусуз ёсген тенглери бла атасы Ахмат, анасы Лейля туууп ёсген жерге келди. Оруслу миллетде тюзлюгю-кертилиги бла сейирлик быллай нарт сёз барды: «пути Господни неисповедимы». Аны таучагъа кёчюргенде: «Уллу Аллахны жоллары жашырындыла, жашай баргъанда, кимге-неге тюбериги бир инсаннга да туура тюйюлдю».

Баргъаны боллукъду.