Малны къайгъысындан къутулгъандан сора, шинжи болуп турмайыкъ тиширыуланы кёзлерине деп, нёгерлерим бла, ныгъыш таба саркъа келип, ушакъгъа кирсек, кёп затны юсюнден айтабыз.
– Саулукъ дегенден магъаналы жашауда бир зат да къалмагъанды, – десем, шуёхларым кюлюп тохтайдыла:
– Ай аман, къартлыкъгъа хорлатханынгы алай ачыкъ къалай айтып къояса?! – деп.