Анама

Анама

Анам, сенсиз кюн да мутхуз тиеди,

Ышармайды къадар да, къаш тюеди.

Ай да толу бермей манга жарыгъын,

Булутлагъа бугъады шош, акъырын.

Анам, сенсиз чокъуракъ жулдузу да

Жарыкъ жанмай, мудахды, умутсузду,

Чакъгъан жазым жапсармайды кёлюмю,

Кимге айтхын санга айтыр сёзюмю.

Анам, сенсиз жюрегим да такъырды,

Булбул кёллю насыбым да жартыды.

Жаз ингирде къарайма жулдузлагъа,

Ол сен тургъан бийикледе ызлагъа.

Анам, сенсиз жылыусузду юйюм да,

Жарыкъсызды, чыракъсызды кюйюм да,

Арбазымда боранлагъан аязла,

Жолну жабып, ал бермейдиле жазгъа.

Анам, мудах болуп къалды дуниям,

Жарымайды къарангы болуп уям.

Эсге тюшсенг, жюрегим да къалтырай,

Жашаума сенсиз юйюмде алай.

- Анам, харип, былай эртте кетип нек къалдынг?

Мен санга келген эдим ушакъ этерге…